Jakiś czas temu pisałam o brązowej i srebrnej odznace jeździeckiej. Posiadanie ich jest niezbędne dla osób, które pragną rozwijać się w sporcie jeździeckim. Dziś przybliżę Wam warunki uzyskania oraz sens posiadania złotej odznaki jeździeckiej.
Według ustawodawcy złota odznaka jeździecka była przeznaczona dla osób chcących jeszcze bardziej zagłębić się w jeździectwo. Nie dla tych, którzy chcą tylko startować na zawodach, lecz dla tych, którzy chcą zostać instruktorami sportu jeździeckiego, czyli szkolić przyszłych sportowców. Z tego tez powodu w przepisach opublikowanych przez PZJ pojawił się taki zapis „ Posiadanie odznaki złotej jest warunkiem koniecznym przystąpienia do egzaminu wstępnego na kurs instruktorów sportu PZJ dla wszystkich kandydatów niezarejestrowanych jako zawodnicy w WZJ lub PZJ przed dniem 01.01.2007 r. „. Pomysł bardzo dobry okazał się jednak trudny w zrealizowaniu co znacznie wpłynęło na obniżenie ilości kandydatów na kursach Instruktora Sportu. Obserwując co się dzieje, ustawodawca postanowił znieść ten przepis. Obecnie posiadania Złotej Odznaki jeździeckiej nie daje nowych uprawnień, jednak uważam, że mimo wszystko, gdy czujecie się na siłach, jesteście czynnymi zawodnikami, a w przyszłości myślicie o karierze instruktorskiej warto ją zdać. Nie wiadomo jak będą zmieniać się przepisy, w którą stronę pójdzie ustawodawca, uważam, że lepiej ją mieć, a może się kiedyś Wam przyda.

Egzamin-Jak go zdać

Przygotowanie jeźdźców może być prowadzone we wszystkich klubach i sekcjach jeździeckich, natomiast egzamin może być zorganizowany tylko w certyfikowanym ośrodku jeździeckim. Komisja sędziowska składa się: przewodniczącego-członka CKE PZJ oraz dwóch członków WKE.
Do egzaminy mogą przystąpić osoby, które ukończyły 15 rok życia oraz od ponad roku posiadają srebrną odznakę jeździecką.

Egzamin

Egzamin tak jak w przypadku brązowej i srebrnej odznaki składa się z części praktycznej i teoretycznej, część praktyczna składa się z części stajennej, ujeźdzeniowej i skokowej, a część teoretyczna z odpowiedzi na pytania.
Egzamin praktyczny:
1. Opieka stajenna
W tej części znajduje się prowadzenie konia do przeglądu, siodłanie, kiełznanie i dopasowanie rzędu. Komisja sędziowska sprawdza proprawność wykonywania tych czynności.
2. Część ujeżdżeniowa
Egzamin z ujeżdżenia jest na poziomie klasy P, który obejmuje step swobodny, stęp pośredni, kłus roboczy, kłus pośredni, galop roboczy, kontrgalop, ustępowanie od łydki z głową do ściany, w stępie i w kłusie. Dodatkowo po zakończeniu części ujeżdżeniowej, dojazd stępem do litery G, zatrzymanie, zejście z konia i wyprowadzenie go w ręku z czworoboku, doprowadzenia konia do komisji sędziowskiej i zademonstrowanie prawidłowego wsiadania, z ziemi bądź ze stopnia, jest dopuszczalna pomoc zewnętrzna, przytrzymanie konia, bądź strzemienia przez pomocnika.
Na czworoboku jeździec sam demonstruje rozprężenie konia, przez 15 min poprzez prawidłowy dosiad i działanie pomocy przygotowuje się do przejazdu. Komisja sędziowska ocenia sposób rozprężenia konia, może poprosić o wykonanie jakichś ćwiczeń jeszcze raz.

3. Część skokowa
Zadaniem na egzaminie jest pokonanie standardowego toru przeszkód o wysokości 90 cm i szerokości 100 cm. Wysokość dla kucy obniżona o 10 cm. Komisja sędziowska ocenia dosiad i działanie jeźdźca. Drugie nieposłuszeństwo konia, upadek jeźdźca lub konia eliminują.
Podczas egzaminu obowiązuje jazda w zwykłym kiełźnie wędzidłowym pojedynczo lub podwójnie łamanym, koń może mieć ochraniacze, a jeździec bat i ostrogi.
Strój jeźdźca może być dowolny, lecz treningowy ma być czysty i schludny. Obowiązuje kask. Egzamin w skokach dla zawodników posiadających co najmniej drugą klasę sportową w ujeżdżeniu pozostaje na poziomie odznaki srebrnej. z części skokowej zwolnieni są zawodnicy, którzy posiadają minimum drugą klasę sportową w skokach lub wkkw.
Egzamin teoretyczny
Komisja sędziowska zadaje pytania z zestawu pytań dostępnego na stronie PZJ. Pytań jest 233.
Źródło: Przepisy PZJ