Konie w naturze żyją na otwartej przestrzeni. Drapieżniki ukrywają się w miejscach ciemnych i ciasnych. Wejście do mrocznej jaskini, wąskiego kanionu, gdzie napastnik mógł się czaić, oznaczało dla konia zagrożenie życia. Dlatego niektóre konie tak silnie bronią się przed przejściem przez bramkę czy wejściem do przyczepy. Gdy koń nie może uciekać i czuje się osaczony, podejmuje walkę. Robi, co tylko może, aby się uwolnić: wierzga, staje dęba, gryzie. Walczy o życie. Zabawa w przeciskanie ma na celu pokazanie koniowi, że wejście do wąskiego przejścia nie powoduje realnego zagrożenia.

ZASADY ZABAWY W PRZECISKANIE

-Pamiętaj, że ma to być zabawa dla Ciebie i dla konia.
-W odległości około 3 metrów od ogrodzenia ustaw beczkę, plastikowe krzesełko lub wieżę z 3-4 kostek słomy.
-Odeślij konia, aby przeszedł przodem między przeszkodą a ogrodzeniem.
-Jeśli koń się denerwuje, pozwól mu spokojnie zapoznać się z nową sytuacją. Przesuwaj jego nos lub poganiaj jego zad.
-Obróć się razem z koniem.
-Gdy koń przejdzie między przeszkodą a ogrodzeniem, daj mu chwilę odpoczynku.
-Poproś, żeby koń podszedł do Ciebie. Przeciągaj linę tak, aby poprowadzić jego nos i odesłać zad.
-Kiedy patrzy już na Ciebie dwojgiem oczu, wyślij go z powrotem w drugą stronę.
-Powoli zmniejszaj szerokość przejścia. Za każdym razem pozwól mu zdobyć pewność w nowej przestrzeni. Redukuj szerokość przejścia, aż będzie ono miało około metra.

UWAGA!

Jeśli zauważysz oznaki strachu, zwiększ szerokość przejścia lub wyślij konia pomiędzy siebie i przeszkodę na otwartej przestrzeni. Gdy poczuje się pewnie, będziesz mógł powrócić do ćwiczenia przy ogrodzeniu i stopniowo zmniejszać szerokość przejścia.

Wszystko, co robisz z koniem, musi być zabawą. Jeżeli będziesz do tego miał takie nastawienie, nie będziesz popadał we frustrację, dłużej utrzymasz zainteresowanie konia, będziesz cieszyć się każdą chwilą spędzoną z koniem, szybciej osiągniecie efekty, a także nauczysz się lepiej radzić sobie ze swoimi emocjami, aby nie popadać w złość ani agresję.

źródło: Poradnik bez kantów, autor:Witold Wrotek