Pegaz – skrzydlaty rumak z legend i snów, ulubieniec bogów, przyjaciel Muz, który jednym uderzeniem kopyta potrafił stworzyć źródło tryskające wodą dającą natchnienie poetom i malarzom. Od pozostałych mitycznych wierzchowców różniła go jedna zasadnicza cecha – posiadał wielkie skrzydła na kształt łabędzich, które pozwalały mu bez trudu wzbić się w powietrze i poszybować po niebie.
Wizerunki skrzydlatego rumaka pojawiały się powszechnie w sztuce starożytnych cywilizacji. Największą sławę i uznanie zdobył on jednak dzięki mitologii greckiej, która opisuje Pegaza jako stworzenie boskie i waleczne. Maść klasycznego Pegaza jest zawsze śnieżnobiała, jednak we współczesnych dziełach literackich i filmach pojawiają się rozmaite wariacje dotyczące jego wyglądu, uzależnione od fantazji autora. Złote skrzydła lub srebrna grzywa to tylko jedne z nich.
Zrodzony z morskiej piany, umieszczony wśród gwiazd
Istnieje kilka wersji tego, jak narodził się ten skrzydlaty ogier. Najbardziej znana mówi, że wyłonił się on z morskiej piany jako potomek Posejdona – boga mórz i oceanów. Druga opowiada o herosie Perseuszu, który z pomocą bogów zabija potworną Meduzę, odcinając jej głowę. To właśnie z jej krwi miał się narodzić się pegaz. (wywalony fragment) Tego ceniącego sobie wolność ponad wszystko rumaka, niełatwo było okiełznać nawet wybrańcom bogów, pozwalał się bowiem dosiąść dopiero po założeniu otrzymanego od bogini mądrości Ateny złotego wędzidła. Ta trudna sztuka udała się dopiero herosowi Bellerofontowi, który na grzbiecie Pegaza pokonał Chimerę – pradawnego, ziejącego ogniem stwora. Po wygranej walce oszalały i opętany pychą bohater próbował dolecieć na skrzydlatym koniu na szczyt góry Olimp – siedziby bogów, aby móc zobaczyć jej mieszkańców. Ale Zeus był niezadowolony z zuchwałości bohatera i strącił go z grzbietu Pegaza, aby ten nigdy nie dotarł do celu. (wywalony fragment) Zeus zatrzymał pegaza w swojej niebiańskiej stajni jako najważniejszego z koni. Skrzydlaty rumak przynosił mu grzmoty i błyskawice, tak, aby zawsze miał je pod ręką, gdy tylko ich potrzebował. Koń był jednak śmiertelny. Dlatego gdy nadszedł jego czas, Zeus chcąc uhonorować jego zasługi, przeniósł go na niebo i stworzył gwiazdozbiór Pegaza, który po dziś dzień możemy podziwiać w bezchmurne noce.
Jest symbolem poezji i natchnienia
Ludowe legendy wspominające o pegazie mówią, że samo ujrzenie tego zwierzęcia przynosi szczęście i wszelką pomyślność. Jeśli zaś mu pomożemy, w prezencie otrzymamy magiczną, złota podkowę. Włosom z grzywy lub ogona pegaza przypisuje się cudowne właściwości, a łuki z cięciwami z takiego włosia są niezwykle nośne i celne.
We współczesnym świecie, pegaz jest przede wszystkim symbolem poetów oraz nieustającym źródłem inspiracji dla artystów, pisarzy i zwykłych śmiertelników. Opisywany przed wiekami w greckich mitach, w dzisiejszych czasach wciąż ma się znakomicie, powracając w powieściach fantasy i pojawiając się na kinowym ekranie czy jako logo wielu firm.
