Bułana sierść i biało czarna stercząca grzywa. To chyba najbardziej rozpoznawalne cechy fiordów.

Ta pochodząca ze Skandynawii rasa koni jest bardzo stara, była użytkowana już przez Wikingów
jako konie bojowe. Jest to jedna z tak zwanych ras prymitywnych, czyli zbliżonych do koni
pierwotnych. Dzięki temu hodowla fiordów jest stosunkowo prosta, nie mają one dużych wymagań jeśli chodzi o warunki utrzymania i żywienie. Najwięcej hodowli koni tej rasy spotkać można w Danii,Norwegii i Niemczech.

Wygląd

Jest to konik o wysokości w kłębie około 130-145 cm. Ma szeroką, ale proporcjonalną głowę o
prostym profilu i małych uszach. Jego szyja jest krótka, a kłoda zaokrąglona i muskularna. Typowe dla tej rasy jest bułane umaszczenie z pręgą na grzbiecie i pręgowaniem na nogach.
Charakterystyczną cechą jest też czarna pręga na środku jasnej grzywy. Tradycyjnie strzyże się ją w kształt półksiężyca aby bardziej uwydatnić jej dwukolorowość. Środkowy pas ma długość około 10 cm, natomiast boczne, białe pasy są krótsze o 2 cm. Nie jest to jednak reguła. W znajdującej się na Kaszubach stajni Fiord w Łapalicach, każdy koń jest ostrzyżony w inny sposób. Dzięki temu nikt nie ma problemu z rozróżnieniem koni w stadzie.

Użytkowanie

Jest to dobry koń pod siodło. Inteligentny, odważny i bardzo zręczny, dzięki czemu dobrze porusza się na trudnych terenowych trasach. Kiedyś użytkowany był jako koń bojowy lub pracował w polu. Obecnie coraz częściej można spotkać tą rasę na konkursach ujeżdżenia czy skoków, a także w zaprzęgu. Ze względu na spokojny charakter i niski wzrost fiordy sprawdzają się jako wierzchowce dla dzieci i konie do hipoterapii.

autor: Magdalena Fabin

zdjęcia:Magdalena Fabin