Konie żyją do około 25/ 30 lat, jednak już koło 18/20 roku życia nie są zdolne do pracy pod siodłem, startu w zawodach i treningu. Oczywiście konie wojskowe i policyjne idą na emeryturę o wiele wcześniej, zazwyczaj po około 13 latach służby.
Zastanawiacie się pewnie jak wygląda życie takiego konia i co się z nim dzieje?
Zazwyczaj zmieniana jest stajnia na taką, w której stoją tylko konie, które już nie chodzą aktywnie pod siodłem. Staruszki mają zapewnione duże boksy oraz wielkie łąki na których spędzają większość czasu. Dużo osób decyduje się także na zabranie takiego konika do przydomowej stajni, boksu. Najważniejsze to zapewnić koniowi warunki do godnego odpoczynku!
Koń do towarzystwa?
Koń emeryt może się okazać idealnym koniem towarzyszem! Jeżeli mamy konia w prywatnej stajni, może czuć się samotny, ponieważ konie to zwierzęta stadne i potrzebują kontaktu z rówieśnikami. Wierzchowiec, który już zakończył swoją karierę może być dla niego idealnym kompanem podczas wychodzenia na pastwisko, spacerów, czy samego przebywania w stajni.
Chciałabym, żeby mój koń spędził dobrze ostatnie lata swojego życia, ale planuje zakup drugiego i nie mam możliwości utrzymywania dwóch koni, co teraz?
W takiej sytuacji, z pomocą przyjdą wszelakie fundacje, które przyjmują pod opiekę starsze konie. Zapewniają im bezpłatny boks, weterynarza i pastwisko. Oczywiście możemy takiego konika odwiedzać, kiedy zechcemy.
Wiele osób krytykuje takie zachowanie, uważając że jest to porzucenie przyjaciela. Jednak należy wziąć pod uwagę, że utrzymanie konia jest bardzo drogie, a przecież możemy go widywać niemalże codziennie i zapewnić mu dobre warunki życia.
Dwudziestoletni koń pełen energii?
Każdy koń jest inny, niektóre starzeją się wolniej, inne szybciej. Czasami zdarza się, że zwierzę jest zdolne do lekkiej pracy nawet i do końca swoich dni!
Wtedy super rozwiązaniem jest dzierżawa początkującej osobie. Koń profesor to najlepsze rozwiązanie do nauki galopu i pierwszych skoków.
Depresja związana z odrzuceniem
Wysyłając konia na emeryturę musimy pamiętać aby robić to stopniowo i delikatnie. Ucinając z dnia na dzień treningi, wysyłając go na „łąki” i zapominając o nim możemy doprowadzić go do poważnych problemów psychicznych. Konie mają w sobie bardzo dużo empatii, jeśli nagle odrzucimy naszego przyjaciela, popadnie on w depresję i apatię, a nawet może odchorować naszą decyzję. Dlatego decydując się na zakończenie kariery naszego pupila, pamiętajmy aby o nim nie zapominać, zabierajmy go czasem na spacer, zajmujmy się nim, odwiedzajmy go, i poświęcajmy mu możliwie jak najwięcej czasu.
J. Kistowska
