Wielu z Was pewnie wie, że mamy dwa rodzaje jeździectwa, klasyczne i naturalne. To pierwsze jest Wam pewnie bardzo dobrze znane, jednak co kryje się pod nazwą „jeździectwo naturalne”?

Pamiętam, że jak byłam dzieckiem fascynowało mnie jeździectwo naturalne. Kojarzyło mi się to głównie z jazdą na oklep lub na kantarku sznurkowym. Marzyłam o uczeniu konia posłusznego chodzenia na lonży i wykonywania sztuczek. Jednak tak naprawdę, jest to znacznie więcej niż zabawa z naszym kucykiem. W gruncie rzeczy jeździectwo naturalne to zrozumienie konia oraz praca z nim ale zupełnie inaczej niż w przypadku jeździectwa klasycznego. Sztuka takiej jazdy jest na pewno o wiele trudniejsza i bardziej czasochłonna ale pozwala na osiągnięcie pełni harmonii i zrozumienia z naszym wierzchowcem.

Pierwszą osobą, która zbadała dogłębnie mowę koni, ich język i sposób ustalania hierarchii w stadnie oraz postrzegania świata był Monty Roberts. Mężczyzna opracował metodę porozumienia ze zwierzęciem za pomocą gestów i sygnałów w pełni dla koni zrozumiałych. Ze swojego treningu zupełnie wykluczył przemoc i oparł go na zaufaniu i współpracy, Do dzisiaj jego techniki są stosowane na całym świecie. W Polsce najsłynniejszym trenerem jeździectwa naturalnego jest Andrzej Makacewicz, który prowadzi specjalne kursy o wielu poziomach wtajemniczenia. Miałam szczęście poznać pana Makacewicza i trzeba przyznać, że takie techniki współpracy z koniem robią niesamowite wrażenie.

Jeździectwo naturalne opiera się przede wszystkim na poznaniu psychologii konia, a dzięki tej wiedzy jesteśmy w stanie pracować z naszym zwierzęciem bez użycia ogłowia, a nawet kantara. Pewnie ciężko jest sobie to wyobrazić ale zupełnie bez pomocy jeździeckich jesteśmy w stanie wykonać wszystkie możliwe figury ujeżdżeniowe, skakać, czy jeździć westernowo. Takie techniki prowadzą do stworzenia niezwykłej więzi pomiędzy jeźdźcem i koniem. Pomagają gdy wierzchowiec jest nieposłuszny, a także prowadzą do porozumienia i harmonii podczas codziennej pracy i startach na zawodach.

Jeździectwo naturalne nie jest więc tak proste jak mogłoby nam się wydawać. Udowadnia, że zwierzę to cały zespół różnych sygnałów, które dobrze wykorzystane mogą przynieść nam wiele radości. Chcielibyście spróbować kiedyś wziąć udział w takim kursie? A może uważacie, że jeździectwo klasyczne bardziej do Was przemawia?

Autor: J. Kistowska