Historia
Jest to jedna z najstarszych ras koni. Andaluzy wywodzą się z terenów Półwyspu Iberyjskiego, ale
widoczny jest u nich dolew krwi orientalnej. Czystości rasy pilnowało w stajniach znajdujących się
przy klasztorach, a same konie iberyjskie ceniono do tego stopnia, że za ich wywóz z kraju bez
pozwolenia groziły poważne konsekwencje. Około XVI wieku andaluzy rozpowszechnione były na
europejskich dworach, gdzie uznawane były za szczyt końskiej arystokracji.

Hodowla
Stadniny znajdują się przede wszystkim na południu Hiszpanii. Wśród najsłynniejszych można
wymienić Jerez de Frontera, Kadyks, Kordobę i Sevillę. Na całym świecie można spotkać
pochodzące z nich konie. Księga hodowlana została utworzona w 1912 roku, a oficjalna nazwa tej
rasy to Pura Raza Espanola.

Wygląd
Są to konie średniej wielkości, ich wysokość w kłębie wynosi 155-162 cm. Mają zwięzłą, muskularną
budowę i bardzo eleganckie ruchy. Głowa jest sucha i szlachetna, o prostym lub lekko wklęsłym
profilu. Szyja jest mocna, tułów krępy a zad dobrze umięśniony. Grzywa i ogon są gęste i naturalnie
faliste. Najczęściej spotykane są konie siwe, ale można spotkać właściwie każdą maść.

Użytkowanie
Andaluzy są inteligentne i spokojne. Przywiązują się do ludzi i świetnie sprawdzają jako konie
wierzchowe. Gdy kończyła się era masywnych koni potrzebnych rycerzom, między innymi w
Hiszpanii zaczęły rozwijać się szkoły jazdy. Dały one początek dzisiejszej konkurencji ujeżdżenia.
Konie andaluzyjskie świetnie sprawdzają się jako konie ujeżdżeniowe, ich budowa sprawia, że
nadają się też do wyższej szkoły jazdy.

autor: M.Fabin

Wszystkie zdjęcia przedstawiają andaluzy ze stajni Neptuno.